Намайг нэг шагнаач, би юм хиймээр байна

(neteer hesch yavaad olov... http://mangarman.blogspot.com/2009/03/blog-post_24.html)

Гавьяа байгуулаагүй нэгэн нөхөр улсын ерөнхийлөгчөөс төрийн дээд одон медаль гардан авна. Тэрбээр хээв нэг байх агаад болох ёстой юм болж байгаа, бараг оройтож боллоо гэсэн шиг дүр эсгэн цээжээ түхийлгэн энгэрээ цоолуулна. Гарч ирэнгүүт үүдэнд нь арван хэдэн телевизийн арван хэдэн өмхий микрофонуудыг аманд нь угж мэт тулгана. “Төр засагтаа баярлалаа. Аав ээждээ баярлалаа. Ажлын газрынхандаа баярлаа. Хамт тоглож өссөн багын найз нартаа, намайг ирлэж хөглөж өгсөн дайснууддаа баярлаа гэх зэргээр Монгол улсын хоёр сая илүү иргэдэд бүгдэд нь баярласнаа илэрхийлнэ.

Хамгийн гачлантай нь даруухан байхыг ихэд чухалчлах бөгөөд энэхүү шагнал нь түүний хийсэн зүйлд нь бус хийх гэж байгаа зүйлд нь өгсөн гэдэгт бат итгэж байгаагаа илэн далангүй ярина. Энэ томьёоллоор бол шагнал хүртэнэ гэдэг бол залхуу хүнийг нэг юм хийгээчээ гэж өгч байгаа урмын ташуур гэж ойлгох хэрэгтэй. Тиймээс би нэг Хөдөлмөрийн баатар юм уу, за байгээ гэхнээ гавьяат ажилтан цолоор шагнуулмаар байна. Тэгвэл л овоо юм хийх гээд байна.